สาเหตุและวิธีป้องกันผีอำ

สาเหตุและวิธีป้องกันผีอำ

อาการที่นอนแล้วตื่นไม่ได้ หรือที่บางคนบอกว่าผีอำเนี่ย เราเป็นมาตั้งแต่ 7 ขวบ แล้ว เป็นมาตลอดเลยแย่มากๆ -*- (ไม่ได้เป็นทุกวันนะคะ นานๆทีเป็นอะ)
แล้วทีนี้ตอนแรกก็เข้าใจว่าเป็นผีอำเหมือนกัน สวดมนต์ ภาวนาใหญ่เลย แต่ก็….นะ ไม่เห็นจะช่วยอะไรเท่าไหร่คือมีอยู่ครั้งนึงไม่สวดก็ดิ้นหลุดได้เหมือนกัน จนเรางงว่าเป็นไรเนี่ย กลัวมากจนร้องไห้เลย และบอกกะตัวเองว่า ถ้ามาอีกนะ ฮึ่มมม จะปล่อยให้ตัวเองตายไปเลย เบื่อแล้วนะเนี่ยคือเราไม่ได้ไปหาหมอน่ะค่ะ ก็ถามคนรอบๆข้าง เค้าก็บอกกล้ามเนื้ออ่อนแรงกัน บอกว่าผีอำกัน ไรงี้ แต่ก็ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง หรือชื่ออาการจริงๆซะทีแล้วบังเอิญเมื่อปีที่แล้ว ตอนเราอายุ 18 ก็ช่วยแฟนทำงานเรื่อง sleep disorder ก็ไปค้นเวบต่างประเทศ
ทำให้ เจอข้อมูลของโรค Sleep Paralysis เข้า….ตอนนั้นอยากจะกรี๊ด ลั่นบ้านในที่สุดก็รู้ซะทีว่าตัวเองเป็นอะไร – -”แบบดีใจมากๆ หลังจากรอคอยมาเป็นสิบๆปี เฮ้ออาการโรคนี้ตรงกะเรา(เกือบ)ทุกอย่าง ลองไป Search ดูนะคะ Sleep Paralysisหน้าของประเทศไทยเราว่ามันไม่ค่อยมีนะ แล้วก็ไม่ละเอียดด้วย ดูของต่างประเทศดีกว่าค่ะ
อันนี้เราลองแปลบางส่วน มาจากเวบนี้นะคะ http://nc.essortment.com/paralysissleep_rauu.htm

Sleep Paralysis คืออาการที่จิตเราตื่นขึ้นมา และพบว่าร่างกายไม่สามารถขยับได้หรือเรียกว่าอยู่ในระยะ Paralyzed State ระยะอัมพาต (แปลน่ากลัวไปมั้ย -*-)อาการนี้ถือเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวมากทีเดียว และคนส่วนใหญ่ก็จะตระหนกเมื่อประสบเหตุการณ์เช่นนี้แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อร่างกาย อาการนี้ส่วนใหญ่จะอยู่แค่ สองสามนาที และในกรณีส่วนใหญ่อาการนี้ก็จะหายไปโดยเสียงหรือการสัมผัสร่างกาย
Sleep Paralysis แบ่งเป็น2ประเภทคือ
1. The common sleep Paralysis
2. The Hallucinatory Sleep paralysis ข้อแตกต่างระหว่างสองประเภทนี้ก็คือ Hypnogogic State (ระยะที่อยู่ระหว่างตื่นและหลับ)
1.The common sleep Paralysis (ส่วนใหญ่เกิดในช่วง REM state)
เกิดเมื่อร่างกายหลั่งฮอร์โมนที่ทำให้ร่างกายขยับไม่ได้ เพื่อไม่ให้ร่างกายขยับตามความฝัน เพื่อลดโอกาสที่จะทำให้ร่างกายได้รับอันตรายระหว่างหลับ ฮอร์โมนนี้จะหมดไปก่อนที่ฝันจะจบ และบุคคลนั้นก็จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับ อวัยวะทุกอย่างที่ใช้งานได้อย่างปกติ
สำหรับคนที่เป็น Sleep Paralysis ก็เพราะ ฮอร์โมนที่ว่านั้นยังคงยับยั้งการทำงานของร่างกายอยู่ และเมื่อคนนั้นตื่นมาก็จะพบว่าร่างกายขยับไม่ได้ชั่วคราว และไม่รู้สาเหตุว่าทำไมThe common sleep Paralysis จะอยู่ไม่เกิน 1 นาที หรืออาจนานกว่านั้นนิดหน่อย
2. The Hallucinatory Sleep paralysis คือ
ไม่สามารถขยับได้ระหว่างหลับ และมีอาการเห็นภาพหลอนเกิดขึ้น ช่วงนี้คนผู้นั้นจะรู้สึกเหมือนว่ามีบางคน
อยู่ในห้องกะเขา (ส่วนใหญ่ก็จะเป็น ปีศาจ หรืออะไรที่น่ากลัวๆปรากฏให้เห็น หรือยิ่งไปกว่านั้นก็รู้สึกเหมือนมีอะไรนั่งอยู่บนตัว และรู้สึกเหมือนว่าตนหายใจไม่ออก หรือจะตาย) ประสบการณ์นี้ทำให้ผู้ประสบกังวล และกลัว แต่ก็ไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกายแต่อย่างใด
The Hallucinatory Sleep paralysis ต่างจาก The common sleep Paralysisเพราะ The Hallucinatory Sleep paralysis อยู่ได้นานถึง 8 นาทีและก่อให้เกิดอาการประสาทหลอน

วิธีหลีกเลี่ยง มีดังนี้
– นอนเยอะๆ
– หลีกเลี่ยงการนอนหงาย
– พยายามนอนให้เป็นเวลาไม่ใช่วันนี้นอน 2 ทุ่ม อีกวันนอนตีสอง -*-
– อย่าเครียด
– ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
– กินอาการที่มีประโยชน์
PART II อาการเราจะเพิ่มเรื่อง Hypnagogic sensations ความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่น นะคะเพราะว่ามันเกี่ยวข้องกะ Sleep Paralysis อะค่ะHypnagogic sensations เป็นประสบการณ์ที่เหมือนฝัน เกิดเมื่อเรากำลงัจะหลับ หรือกำลังตื่น และถ้าเกิดพร้อมกะ Sleep paralysis ด้วยแล้ว จะยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก T_Tรูปแบบของความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นนี้ แต่ละคนก็มีอาการต่างกันไป เราจะบอกเฉพาะอาการนะคะ สาเหตุขี้เกียจแปลอะ ศัพท์ยาก T_T
อาการที่พบบ่อยมากสุด
– Vividness
– Falling Sensation
– กลัว
อาการปกติ
– รู้สึกว่ามีบางอย่างปรากฏขึ้น (ส่วนใหญ่จะมุ่งร้าย)
– มีแรงกดทับบนร่างกาย (ส่วนใหญ่บนหน้าอก หรือหลัง)
– มีความรู้สึกว่า ไม่สามารถหายใจได้
– รู้สึกว่าใกล้ตาย
อาการที่พบเห็นปานกลาง
– ความรู้สึกด้านการฟัง (เสียงเท้าเดิน หรือเสียงที่ไม่ชัดเจน หรือเสียงเป็นจังหวะ)
– ความรู้สึกด้านการเห็น อย่างเช่น แสง ผู้คน หรือเงาเคลื่อนที่ไปรอบห้อง
อาการที่พบเห็นน้อย
– ความรู้สึกว่าตัวลอย
– Seamless transition into fully immersive lucid dreaming
– ความรู้สึกทางด้านสัมผัส เช่น มีมือมาแตะ หรือจับ
อาการที่พบเจอยาก
– สั่น
– การเคลื่อนไหวโดยไม่ได้ตั้งใจ เช่น ลื่นหล่นจากเตียง หรือกำแพง
– รู้สึกว่าถูกดึงในทิศทางต่างๆไป
PART III ประสบการณ์ตัวเอง
ไหนๆก็ขอเล่าประสบการณ์ตัวเองนิดนึง ตอนเราเป็นแต่ละครั้งมีอาการไม่เหมือนกัน แต่จะคล้ายๆกันค่ะ
ครั้งแรกที่เป็นตอน 7 ขวบ จำได้ว่า ตอนนั้นนอนหลับบนตักแม่ในรถ
ครั้งนั้นอาการที่เกิดขึ้น ก็เป็นเหมือนอาการทั่วๆไปของเราที่จะเกิดขึ้นอีกเป็นร้อยครั้งค่ะ คือ ลืมตาไม่ได้ หายใจไม่ออก(มันอาจหายใจได้นะ แต่แบบแผ่วเบามาก เหมือนคนจะหมดลมหายใจยังไงยังงั้น) รู้สึกอึดอัด ขยับตัวไม่ได้เลย รู้สึกว่าถ้าไม่ตื่นต้องตายเพราะหายใจไม่ออกแน่ๆ วิธีแก้คือ สวดมนต์นะโม3จบ ถ้ายังไม่ได้ก็ดิ้นเลย ซึ่งต้องรวบรวมพละกำลังมาก จะมาค่อยๆขยับไม่ได้ ต้องสะบัดทีเดียวให้ตื่นเลย (ลำบากอะไรเช่นนี้ -*-)
มีอยู่ครั้งนึง เป็นตอนไม่สบาย (ส่วนใหญ่ถ้าเป็น แล้วอีกวันจะไม่สบาย บางทีก็เป็นขณะที่ไม่สบาย) คือครั้งนั้นกำลังนอนอยู่ เกิดมีอาการอย่างว่านี่อีก แต่คราวนี้ สามารถลืมตาได้นิดหน่อย ก็เห็นบรรยากาศรอบห้อง เห็นคุณยายเดินอยู่ จะเรียกให้ช่วยก็ออกเสียงไม่ได้ (เราอ้าปากได้เราตะโกนออกไปสุดเสียง แต่ไม่มีเสียงเลย…. )
ตัวก็ขยับไม่ได้ วิธีแก้ก็แบบเดิม
ครั้งต่อมา เผอิญเรานอนเอามือวางบนท้อง ทำให้เรารู้อะไรบางอย่าง
คือเมื่อเกิดอาการนี้ ท้องเราจะยุบขึ้นและลงเยอะมาก แบบตอนนั้นก็หายใจแผ่วเบานะ
แต่ท้องมันเหมือนจะทำงานหนัก หายใจเข้าทีก็พองขึ้นมาก หายใจออกทีก็ยุบลงมาก (มากจนเราก็ตกใจ) ครั้งต่อๆมาก็ลองเอามือวางบนท้องอีก แต่ไม่เป็นแบบเดิมแล้ว คราวนี้เป็นแบบยุบขึ้นและลงนิดเดียวแต่ถี่มาก -*- (งงเลย)
มีอยู่ครั้งนึง อาการคล้ายๆเดิม แต่คราวนี้เราขยับได้ แต่ไม่ได้ขยับเหมือนคนปกตินะ คือแค่จะกระดิกนิ้ว ก็ใช้เวลานานมาก…เราลองยกแขนขึ้น ก็ยากมาก เหมือนกับว่า เราต้องเพ่งจิตไปที่ส่วนนั้นอย่างเดียว แล้วรวบรวมกำลังให้ยกได้ เราก็ค่อยๆขยับจากพื้นมาไว้ตรงอก (ซึ่งก็ไม่รู้จะทำไปเพื่อ???? ไม่ได้ช่วยอะไรเลย) อืม .. ก็อุตส่าห์เสียพลังไปมากกะการขยับแขนย้ายแขนนั่น เราก็เหนื่อย ก็พักแป๊บนึง ถึงจะสะบัดหลุดได้ (คือถ้าใช้กำลังไม่พอมันจะสะบัดไม่หลุด)
ครั้งต่อมา ทีนี้เราเริ่มสวดชินบัญชรเป็นแล้ว เราก็เลยเอามาใช้เวลามีอาการ ซึ่งพอถึงเวลาจริงๆเราสวดไปได้ 2-3 บท ก็ตื่นได้ แต่บางทีก็ตื่นไม่ได้ ก็ต้องดิ้นกันต่อไป
พอเป็นมากๆเข้า เราเริ่มเหนื่อยกับการดิ้นแล้ว มันเหนื่อยนะ ยากด้วย บางครั้งก็มานั่งคิดว่า เออ…ถ้าเราดิ้นไม่หลุด ตื่นไม่ได้ เราก็คงตายเพราะหายใจไม่ออกใช่มั้ยเนี่ย ครั้งต่อมาเราเลย เป็นไงเป็นกันไม่ดิ้นแล้ว ….. พอถึงตอนมีอาการจริงๆ มันอึดอัดจนทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องดิ้นอยู่ดี บางทีดิ้นไม่หลุด เราก็กะจะนอนเฉยๆช่างมันแล้ว ตายก็ตาย( ตอนนั้นคิดอย่างนี้จริงๆนะ) แต่อยู่ดีๆก็ตื่นได้เอง เฉยเลย
แต่พอนอนต่อก็เป็นอีก – -”
ช่วงระยะหลังมานี้ วิธีแก้ เราก็ไม่ดิ้นแล้ว เรานอนเฉยๆแทน เพราะมันก็ตื่นได้เหมือนกัน เพราะตอนเป็นมันก็ง่วงอะนะ จะให้มาดิ้นอะไรเราก็ขี้เกียจทำ บางทีเรานอนเฉยๆจนหลับไปเลยก็มี …..หลับไปซักพักก็เป็นใหม่เราก็นอนเฉยๆอีก มันก็ตื่นของมันเอง..เราก็จะนอนต่อ ก็เป็นอีก วนเวียนจนเรารำคาญต้องลุกจากเตียง
ที่เราเป็นมาถือเป็นอาการแบบ Common มากๆ เราโชคดีที่ไม่เห็นอะไรน่ากลัว หรือได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ เพราะแค่ที่เราเป็นอยู่ก็แย่พอทนแล้ว เฮ้อ!!!!
TIPS – ถ้าตื่นขึ้นมา แล้วพอหลับไปก็เป็นอีก ( ตอนที่เราเป็นอะ อุตส่าห์ดิ้นหลุดได้แล้ว พอตื่นมาได้มันก็ง่วงๆไง เราเลยหลับต่อ ทีนี้เลยเป็นอีกเลย (น่ารำคาญมากๆ T_T)
บางทีเป็นติดกัน 5-6 ครั้ง -*- ) มี วิธีแก้คือ (อันนี้รวบรวมจากประสบการณ์ตัวเอง) คือถ้าตื่นมาได้จากอาการนั้น ให้ลุกมาจากเตียงเลยค่ะ ไปเข้าห้องน้ำ ดื่มน้ำ เดินรอบบ้าน ทำอะไรก็ว่าไป ซัก 15 นาที(เพื่อความชัวร์) แล้วค่อยกลับมานอนต่อ เราทำวิธีนี้แล้วก็ไม่เป็นอีกแบบต่อเนื่อง ค่ะ